The first track (Kk535) is typical of the quickmoving sonatas that abound in this programme – an astonishing display of dexterity in which the harpsichord he uses (a 1999 copy of an anonymous Thuringian instrument of 1720) and the acoustic help in preserving total clarity. Even at maximum velocity (did Scarlatti and his pupil reach such speeds?) he manages to shape his phrases with micro-second dwellings. It isn't only the speedy sonatas that are impressive; Kk208 exemplifies his skilful shifts to either side of the pulse in giving the lines a natural 'vocal' quality. It also illuminates Kk185, 310, 199 and 162, in the last of which it's more evident in the playful quicker 'interludes'. The irresistible disc is splendidly annotated by Hantaï and beautifully packaged. • GRAMOPHONE
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb.
Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.
Dodatkowe informacje znajdziesz w naszym regulaminie.