opis
Muzyka Wolfganga Amadeusza Mozarta należy do powszechnie znanego repertuaru, podoba się niemal każdemu, łatwo wpada w ucho i budzi powszechny zachwyt swym pięknem. Taka jest obiegowa opinia o dorobku salzburskiego geniusza, ale nawet ci, którzy stawiają go na samym szczycie muzyki, nie mogą odpowiedzialnie twierdzić, że dobrze znają jego dorobek. Jest on bowiem, mimo przedwczesnej śmierci autora, tak olbrzymi, a zarazem tak różnorodny, że wszelkie zaszeregowanie muzyki Mozarta będzie zawsze krzywdzące i ujmujące zapewne tylko kilka z jakże wielu cech i aspektów tego dzieła. Mozart ma wiele oblicz, wydaje się łatwo rozpoznawalny i zawsze czarujący lekkim, niewymuszonym wdziękiem, odpowiedni na każdy nastrój, przynoszący ukojenie i pogodę ducha. Ale przecież inna jest muzyka instrumentalna Mozarta i inna wokalna, kameralna odmienna od operowej, jakże różni się fortepianowa od religijnej, a smyczkowa od symfonicznej. Podobnie krzywdzący jest pogląd, że spuścizna Mozarta to osiemnastowieczna muzyka rozrywkowa, pisana wyłącznie dla przyjemności. Owszem, znamy dzieła tego mistrza lekkie i radosne, ale także inne, głębokie i rozdarte, wszystko przecież zależy od gatunku, funkcji i nastroju, a przy tym wartość artystyczna tych kompozycji zawsze pozostaje najwyższej rangi. W każdej dziedzinie i w każdym rodzaju muzyki Mozart równie łatwo tworzył arcydzieła; i nawet pisząc dla rozrywki, pozostawał doskonały i wzniosły.