Alessandro Scarlatti’s Sonate a quattro were published in 1725, the year of his death. With their specific marking ‘senza cembalo’ (without harpsichord), these compositions for two violins, viola and cello appear to be, in a sense, the first string quartets in the modern sense of the term. The programme is completed by a few sonatas by his brother Francesco, the ‘London Scarlatti’, and Alessandro’s son Domenico, who had so thoroughly absorbed the contrapuntal tradition instilled in him by his father that some of his sonatas can also be played in quartet formation.
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb.
Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.
Dodatkowe informacje znajdziesz w naszym regulaminie.