Throughout the album, Crispell and Hemingway demonstrate real affinities for each other while challenging the conventional wisdom of improvised music. Their darting vibraphone and piano exchange on "Starlings" debunks the idea that the projection of velocity is necessarily accompanied by thunderous intensity. Crispell's close-order unison lines and Hemingway's rudiments-soaked snare on "Finis" creates an imperial aura without dripping sarcasm. They arrive at the same nuanced point time and again with impressive elegance, as if they're twins. • Bill Shoemaker, liner notes
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb.
Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.
Dodatkowe informacje znajdziesz w naszym regulaminie.